بررسی نقش گیرنده آدنوزینی a1 و آنزیم آدنوزین دآمیناز در تغییرات ریتم تتا هیپوکمپ، توان سیناپسی و یادگیری فضائی ناشی از تحمل متقاطع به سالیسیلات و مرفین

اثرات مصرف مزمن سدیم سالیسیلات (ss) و مرفین (m) بر پاسخ های سیناپسی پایه، شکل پذیری سیناپسی هیپوکمپ، یادگیری و حافظه فضایی در ماز آبی موریس بررسی شده است. تزریق حاد m، اما نه ss، سبب اختلال یادگیری در ماز آبی موریس (mwm) شد. تزریق مزمن ss یا m برای 7 و 6 روز قبل از mwm اثری بر اکتساب و بیادآوری نداشت. تزریق ss، اما نه m، بعد از تمرین روزانه سبب اختلال در تثبیت حافظه در mwm شد، بعلاوه این حیوانات بعد از یک تزریق m در آزمون بیادآوری، در مقایسه با حیوانات کنترل زمان کمتری را در ربع محل سکو بودند. کاربرد حاد m روی برشهای هیپوکمپ سبب افزایش پایدار دامنه پاسخهای ps در گروههای کنترل و تحمل به سالیسیلات (ss-t) شد در حالیکه در گروه تحمل به مرفین (m-t) افزایش دامنه ps پایدار نبود. کاربرد مزمن m روی برشهای ss-t سبب افزایش شیب پاسخ های fepsp و تشدید افزایش دامنه پاسخهای ps شد. همچنین در برشهای تحمل دارویی جابجایی منحنی e/s (fepsp/ps) به سمت چپ، افزایش نسبت زوج پالس ms10 و تشدید ps-ltp، در مقایسه با کنترل بروز کرد. حضور m یا ss در محیط برشها سبب کاهش fepsp-ltp و ps-ltp در گروههای تحمل به سالیسیلات یا مرفین شد، بعلاوه تحریک تتا پالس (tps) 30 دقیقه بعد از pbs سبب زدوده شدن ltp برشهای تحمل به سالیسیلات یا مرفین شد. کاربرد cpx (nm200) برای مهار گیرنده a1 آدنوزین (a1r) اثرات مهاری m و ss بر ltp برشهای تحمل به سالیسیلات یا مرفین را جبران و همچنین زدایش ltp در این برشها را مهار کرد. استفاده از ehna (mµ 10) برای مهار آدنوزین دآمیناز (ada)، اثرات تحریکی ss و m را از بین برد. بعلاوه در حضور ehna برشهای کنترل مانند برشهای تحمل به سالیسیلات یا مرفین قابلیت زدایش ltp را نشان دادند. فعالیت ada هیپوکمپ در گروههای ss-t و m-t کاهش یافت. اگرچه مقدار پروتئین ada هیپوکمپ با استفاده از ایمینوبلاتینگ تغییر معناداری را در مقایسه با کنترل نشان نداد. همچنین در گروه m-t مقدار پروتئین a1r افزایش داشت. نتایج ما نشان می دهد که مصرف مزمن ss یا m سبب ایجاد تغییرات متاپلاستیک پایدار در شبکه نورونی هیپوکمپ و همچنین در مکانیسمهای مغزی دخیل در یادگیری و حافظه فضایی، می شود. این تغییرات به صورت افزایش حساسیت یا حساسیت متقاطع، تغییر شکل پذیری سیناپسی و اختلال حافظه در mwm بروز می کند. به نظر می رسد بدنبال تغییرات ناشی از مصرف مزمن سالیسیلات یا مرفین، اجزاء سیستم آدنوزینی هیپوکمپ بعنوان تعدیل گر عصبی مهم، در جهت افزایش مهار، دستخوش سازش می شود.